تاثیر شخصیت بر حفاظت از مغز یا پیر کردن آن
به گزارش وبلاگ نخبگان، پیش بینی شده است که در شخصیت های برون گرا و وظیفه شناس، احتمال آسیبِ شناختیِ خفیفْ کمتر و در افراد مبتلا به روان رنجوری احتمال زوالِ شناختی بالاتر باشد.

به گزارش فرادید به نقل از سی ان ان، تومیکو یونِدا دانشجوی فوق دکتری روانشناسی می گوید: ویژگی های شخصیتی بازتابِ الگو های نسبتاً پایدارِ تفکر و رفتار هستند که ممکن است در مجموع بر مشارکت فرد در رفتار های سالم و ناسالم و الگو های فکری در طول زندگی او اثر بگذارند.
پس مجموعِ تجربیات زندگی یک فرد احتمالاً با مستعد بودن او به بیماری ها یا اختلالات خاص ارتباط دارد مثلاً اختلال شناختی خفیف یا تفاوت های فردی در تواناییِ مقاومت در برابر تغییرات عصب شناختی مرتبط با سن.
ویژگی های شخصیتی کلیدی
در این پژوهش شخصیت ِ حدودِ 2000 نفر تحلیل شد که در یک مطالعه طولی روی بزرگسالان مسن تر شیکاگو که از سال 1997 شروع شده بود مشارکت نموده بودند.
در این پروهش نقشِ سه ویژگی شخصیتی کلیدی یعنی وظیفه شناسی (باوجدان بودن)، برون گرایی، روان رنجوری بر نحوه مقابله مردم با زوال شناختی در سنین بالاتر (یا سالمندی) آنالیز شد
روان رنجوری یک ویژگیِ شخصیتی است که بر چگونگی رویاروییِ فرد با استرس اثر می گذارد. رویکردِ افرادِ روان رنجور به زندگی توام با اضطراب، خشم و خودآگاهیست و این افراد معمولاً ناامیدی های جزئی را بطور ناامیدنماینده ای طاقت فرسا یا تهدیدنماینده می بینند.
افراد وظیفه شناس معمولاً سطوح بالایی از انضباط فردی دارند، سازمان یافته و هدفمند هستند، در حالی که برون گرا ها مشتاق زندگی و معمولاً جسور و اهل معاشرت هستند. احتمالِ ابتلا به اختلال شناختیِ خفیف در طول پژوهش در افرادی با نمره وظیفه شناسی بالا یا رتبه روان رنجوری پایین بطور قابل توجهی ضعیف بود
هر شش امتیاز اضافه ای که فردی در مقیاس وظیفه شناسی به دست می آورد با 22 درصد ریسک کاهش یافته گذار از عملکرد شناختی نرمال به اختلال شناختی خفیف همراه بود به این معنا که یک فرد 80 ساله با وظیفه شناسی بالا در قیاس با فردی که نمره وظیفه شناسی پایینی دارد دو سال بیشتر بدون مسائل شناختی عمر می نماید.
ظاهراً برون گراتر بودن و مشارکت های اجتماعیِ بیشتر یک سالِ بدونِ زوال عقل را به عمر فرد می افزاید به علاوه تواناییِ بهبود و بازگشتن به عملکرد شناختیِ نرمال را پس از تشخیص اختلال شناختی خفیف تقویت می نماید و علت آن شاید معاشرت و اجتماعی شدن باشد.
با این حال، با افزایش سطوحِ روان رنجوری، خطرِ گذار به زوالِ شناختی هم افزایش می یابد: هر 7 امتیاز اضافه در مقیاس همراه با 12 درصد ریسک افزایش یافته بود به معنای از دست دادنِ حداقل یک سال از شناخت سالم!
این نخستین پژوهشی نیست که ارتباط بین شخصیت و عملکرد مغز را نشان می دهد. تحقیقات پیشین نشان داده است که افرادی که با آغوش باز از تجربیات زندگی استقبال می نمایند، وظیفه شناس تر هستند و روان رنجوری کمتری دارند به لحاظ شناختی عملکرد بهتری در آزمون ها دارند و با گذشت زمان زوال شناختی کمتری را تجربه خواهند کرد.
منبع: فرارو