علف های مرموزی که حلقه های مرگ و زندگی می سازند! - وبلاگ نخبگان

به گزارش وبلاگ نخبگان، پوشش گیاهی اندکی که در ناحیه ای دورافتاده از صحرای نامیب (نامیبیا، آفریقا) گسترده شده اند، از بارش ناچیز این منطقه امرار معاش می نمایند. رشد این همه علف در چنین محیط خشنی چشمگیر است، اما این منطقه چیز های عجیب تری در خود دارد.

به گزارش وبلاگ نخبگان به نقل از rahnamato، این علفزار به وسیله میلیون ها دایره عجیب و غریب پر شده است، که همه آن ها عاری از علف یا هر نوع پوشش گیاهی هستند، که با هم یک الگوی وهم انگیز در سراسر منطقه، چشم انداز ای عجیب را تشکیل می دهند. این دایره های عجیب که به حلقه های پریان مشهور است، وسعتی برابر با 80 در 140 کیلومتر را پوشش داده اند که از فاصله های بسیار دور قابل رویت است. بیننده ای که در این محیط قرار می گیرد گویی خود را در یک سیاره بیگانه تصور خواهد نمود.

قطر هر دایره بین 2 تا 10 متر است که با فاصله 10 متری از یک دیگر قرار دارند. دانشمندان تا به امروز دو نظریه اصلی برای چرایی تشکیل این دایره های مرموز مطرح نموده اند. یک نظریه ادعا می نماید که این دایره ها به وسیله موریانه ها به وجود می آیند که از ریشه ها تغذیه می نمایند، در حالی که نظریه دیگر پیشنهاد می نماید که علف ها برای به حداکثر رساندن دسترسی به آب، خود این حلقه ها را سازماندهی نموده اند.

هر نظریه برای خود طرفدارانی دارد و بعضی تحقیقات نشان داده اند که هم موریانه ها و هم خودسازماندهی ممکن است در پشت حلقه های پری قرار داشته باشند. اما این شرح پس از مشاهده حلقه های مشابه در استرالیا در سال 2016 که بدون ارتباط تعیین با موریانه ها بودند، پیچیده تر شد.

تحقیقات اخیر نیز به شدت به سمت نظریه خود سازمان دهی تمایل پیدا کرد که در آن علف ها دایره های پری را تشکیل می دهند تا از بارندگی کم بیشترین استفاده را ببرند. در سال 2020، تحقیقاتی به رهبری استفان گتزین، از دپارتمان مدل سازی زیست بوم در دانشگاه گوتینگن در آلمان، مستندات بیشتری برای این نظریه پیدا کرد.

گتزین و تیمی از محققان دایره های پریان را در 10 منطقه در سراسر صحرای نامیب آنالیز کردند. بارندگی در این منطقه نادر و نامنظم است. محققان خاطرنشان می نمایند که علف ها گاهی بلافاصله پس از باران در دایره های پری ظاهر می شوند، اما معمولاً بلافاصله پس از آن می میرند، در حالی که علف های بین دایره ها زنده می مانند.

گتزین و همکارانش باران های پراکنده را در 10 منطقه ردیابی کردند، علف ها، ریشه ها و شاخه های آن ها و هرگونه آسیب احتمالی ریشه ای که موریانه ها ایجاد می کردند را آنالیز کردند.

آن ها شرایط اطراف علف های در حال مرگ را پس از بارندگی آنالیز کردند و حسگر های رطوبت خاک را در دایره های پری و اطراف آن برای ثبت داده ها در فواصل نیم ساعتی، از فصل خشک سال 2020 و تا خاتمه فصل بارانی 2022، راه اندازی کردند.

این مطالعه نشان داد که ده روز پس از بارندگی، فضای داخلی دایره های پری رشد بسیار کمی داشت و علف های جدیدی که جوانه زده بودند در حال مرگ بودند. بیست روز پس از بارندگی، هر علف داخل دایره ها مرده بود، در حالی که علف های اطراف سبز و نرم بودند.

ریشه های علف های مرده داخل دایره ها به مقدار ریشه های بیرون از دایره ها و حتی طولانی تر بودند، که نشان می دهد گیاهان سرمایه گذاری زیادی برای رشد ریشه به جهت جستجوی آب نموده اند. آن ها بعلاوه گزارش دادند که محققان شواهدی مبنی بر تغذیه موریانه ها از ریشه پیدا نکردند.

گتزین می گوید: فقدان ناگهانی علف در بیشتر منطقه ها درون دایره ها را نمی توان با فعالیت موریانه ها شرح داد، زیرا هیچ زیست توده ای برای تغذیه این حشرات وجود نداشت.، اما مهمتر از آن، می توانیم نشان دهیم که موریانه ها مسئول این امر نیستند، زیرا علف ها بلافاصله پس از بارندگی بدون هیچ نشانه ای از تغذیه موجودات از ریشه، می میرند.

محققان گزارش می دهند که حسگر های خاک کاهش آهسته رطوبت خاک را هم در داخل و هم در خارج از دایره ها پس از یک بارندگی اولیه نشان دادند. با این حال، هنگامی که علف های اطراف حلقه تثبیت می شوند، رطوبت خاک به سرعت در همه جا و از جمله داخل دایره های پری، ناپدید می گردد. گتزین می گوید؛ نتایج ما نشان داد که رطوبت خاک به سرعت و به صورت افقی در این ماسه ها حتی در فواصل بیش از هفت متر پخش می گردد؛ و این بدان معناست که آب موجود در حلقه به سمت گیاهان اطراف راهنمایی می گردد.

محققان می نویسند که این یک نمونه باورنکردنی از بازخورد اکوهیدرولوژیکی است که در آن حلقه های خشک و بی ثمر اساساً به مخزنی تبدیل می شوند که به حفظ علف های اطراف یاری می نماید.