دانشمندان در سال های اخیر مدعی اند که به زیستی انسان در حال افزایش است - وبلاگ نخبگان

به گزارش وبلاگ نخبگان، مؤسسه فرهنگی دکسا سلسله نشست های شکوفایی و خوب زیستن را با همکاری باغ کتاب برگزار می نماید. نشست چگونه علم می تواند در خصوص خوب زیستن سخن بگوید نیز به همین دلیل برگزار گردید. هادی صمدی متخصص فلسفه روانشناسی شرح داد که چگونه باید در باره روندهای دنیای به زیستی سخن گفت و نقش داده های تجربی و نظریه های فلسفی در این حوزه چیست؟ خوب زیستن در دنیا پیش رو چه شکلی خواهد داشت و گام نهادن در مسیر شکوفایی چگونه است؟

او ادامه داد: طی سه سده گذشته فقط پرسش فیلسوفان پیرامون اینکه دنیا به سمت بهتر شدن در حرکت است یا بدتر شدن نبوده است. حتی در سال های اخیر دانشمندانی مانند پینکر نیز وارد بحث شده اند و مدعی اند که به زیستی انسان در حال حاضر نسبت به سده های گذشته افزایش یافته است.

او به شاخص هایی که بر به زیستی انسان در بهتر شدن یا بدتر شدن تأثیر دارند اشاره نمود و گفت: همواره در بحران ها مانند آغاز همه گیری کووید بازار پیش بینی درباره آینده دنیا بسیار داغ است. طی دو ماه اخیر و با در دسترس قرار گرفتن عمومی اشکالی از هوش مصنوعی، باز هم حدس ها پیرامون آینده دنیا بازار گرمی پیدا نموده است.

صمدی در ادامه درباره شکوفایی از نگاه تکاملی، انتخاب طبیعی و انتخاب آزاد سخن گفت و ادامه داد: سوال این است که چگونه می توان هم راستا با فهمی ارسطویی از شکوفایی، خوانشی تکاملی از شکوفایی انسان و خوب زیستن داشت که ایرادهای وارد بر داروینیسم اجتماعی را نداشته باشد.

او اضافه کرد: قابلیت ها در گونه انسان تفاوت های کیفی زیادی با سایر جانوران دارد: از جمله تنوع بالاتر؛ انعطاف بیشتر نسبت به شرایط پیرامونی؛ و قابلیت انتخاب آزاد انسان در گزینش میان بعضی از آنها.

صمدی بیان نمود: انسان ها فراعادتی برای بازنگری در عادات دارند. برخورداری واقعی فرد از امکان محقق ساختن این فراعادت است که انسان را در مسیر شکوفایی قرار می دهد. پس انتخاب آزاد شرط لازم شکوفایی انسانی است. انتخاب آزاد نیازمند زیستن فرد در جامعه ای است که آزادی انتخاب در آن به رسمیت شناخته گردد . آزادی بدون عدالت در جامعه ناممکن است.

او با اشاره به اینکه روان درمانی چه درس هایی برای زندگی بهتر برای عموم دارد؟ گفت: روان درمانگران از تکنیک های بسیار متنوعی در این راه بهره می برند که بعضی از آنها فقط برای بیمارانی خاص قابل تجویزند. با این حال شاهد آن هستیم که بعضی توصیه های عمومی به وسیله غیرمتخصصان برای همگان و در جلسات عمومی عرضه می گردد؛ توصیه هایی که حتی ممکن است برای بعضی افراد عمل به آنها خطرآفرین باشد.

صمدی بیان نمود: دسته بزرگی از توصیه های غیرتخصصیِ سخنرانانِ به اصطلاح انگیزشی که فرد را به رجوع به درون خود دعوت می نمایند، هرچند ممکن است برای بعضی بیمارانِ خاص کارآمد باشد، اما به عنوان توصیه هایی عمومی قطعاً ناکارآمدند. این توصیه های تخدیری، هرچه بیشتر ارتباط فرد را با محیط پیرامونی کاهش می دهند.