نانوذرات عملکرد قفس های پرورش ماهی را بهبود می بخشند - وبلاگ نخبگان

به گزارش وبلاگ نخبگان، یکی از مسائل رایج در پرورش ماهی با قفس های معلق در آب های آزاد، رشد زیست فیلم روی آن ها است که به تازگی محققان راهکاری برای کاهش رشد این زیست فیلم ها با یاری نانوذرات ارائه نموده اند.

به گزارش گروه فناوری وبلاگ نخبگان، موسسه فناوری تحقیقات شیلات (CIFT)، بازوی شورای تحقیقات کشاورزی هند، راه چاره های مبتنی بر فناوری نانو را برای جلوگیری از رشد ارگانیسم های ناخواسته، ارائه می دهد. این موسسه به دنبال استفاده از فناوری است که از آن در تور های پلی اتیلن که برای پرورش آبزیان در دریا ها استفاده می گردد، استفاده گردد.

بیوفولینگ، یک مشکل رایج در بخش پروری آبزیان و کشتی رانی است و این صنایع را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. رشد بیوفولینگ ها در تور ها و شبکه های رشد آبزیان موجب مسدود شدن این تور ها شده و این کار میزان چرخش آب را به حداقل می رساند که این موضوع به طور قابل توجهی بر فراوری ماهی درون این قفس ها تأثیر می گذارد.

گرفتگی تور ها منجر به انسداد محل انتقال مواد غذایی به داخل تور شده و شرایط بی اکسیژن در داخل قفس ها می گردد، در نتیجه میزان بقا و سلامت ماهی ها به خطر می افتد.

به گفته مسئولان شیلات هند، بیوفولینگ شبکه های آبزی پروری را دچار اختلال نموده، همچنین باعث مسائل جدی در نگهداری و بهره برداری از زیرساخت ها می گردد و مدیریت آن به حدود 25 درصد از کل هزینه فراوری احتیاج دارد.

فناوری CIFT از پلی آنیلین و نانواکسید مس استفاده می نماید. قفس های آبزی پروری در درجه اول با تار های پلی اتیلن با چگالی بالا (PE) ساخته می شوند که سطح آن ها باید با پلی آنیلین و نانواکسید مس پوشانده گردد.

محمد اشرف، دانشمند اصلی در CIFT می گوید: مطالعات صورت گرفته روی این قفس های حاوی نانومواد و قرار دریافت آن ها در دریای آزاد به مدت شش ماه انجام شد. نتایج نشان داد مقاومت بیوفولینگ این قفس ها قابل توجه است.

نتایج این تحقیق نشان داد که اکسید مس نانویی موجود در ماتریس به عنوان یک لایه محافظ روی پلی آنیلین عمل نموده و از فراوری بیوفیلم جلوگیری می نماید. این نتایج برجسته کاربرد بالقوه پلی آنیلین برای اصلاح سطح پلی اتیلن برای به منظور جلوگیری از رسوب و تشکیل زیست فیلم در قفس آبزیان را نشان می دهد.

مطالعات میدانی در دریای آزاد نتایج نشان داد که پلی آنیلین حاوی نانواکسید مس پتانسیل زیادی در برابر جلوگیری از تشکیل فیلم های زیستی در قفس های پرورش آبزیان دارد.

تقاضای ماهی هند تا سال 2030 به 18 میلیون تن افزایش می یابد و این کشور طی یک دهه به فراوری هفت میلیون تن دیگر احتیاج دارد. بیشتر این تقاضا باید توسط پرورش آبزیان تأمین گردد که انتظار می رود سهم قابل توجهی در عرضه ماهی در این کشور داشته باشد.

کنترل تشکیل زیست فیلم ها یکی از حوزه هایی است که در آن فناوری زیادی برای مقابله با آن در دسترس نیست و هر گونه راه چارهی برای کاهش این زیست فیلم ها می تواند تاثیر شگرفی در این صنعت داشته باشد.