رونمایی از دوفصلنامه تئاتر معلولین در اختتامیه جشنواره تئاتر گلستان - وبلاگ نخبگان

به گزارش وبلاگ نخبگان، به گزارش خبرنگار خبرنگاران در گلستان، آیین اختتامیه سی و دومین جشنواره تئاتر استان گلستان با حضور غلامرضا منتظری نایب رییس کمیسیون فرهنگی و نماینده مردم گرگان و آق قلا در مجلس شورای اسلامی، عادله کشمیری مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان، محمدرضا سبطی شهردار گرگان و جمعی از اعضای شورای اسلامی شهر گرگان و نیز داوران جشنواره هدیه تهرانی، محمودرضا رحیمی، پانته آ پناهی ها، مجیدمیرمنتظمی و پیشکسوتان و جوانان عرصه هنرهای نمایشی استان گلستان در شب گذشته، یکشنبه 30 آبان ماه در تالار فخرالدین اسعد گرگانی برگزار گردید.

در این آیین از دوفصلنامه تئاتر معلولین به عنوان نخستین نشریه نمایشی ویژه معلولان به صاحب امتیازی، مدیرمسئولی و سردبیری سعید کاظمیان از دانش آموختگاه هنرهای نمایشی و مدیرآکادمی آزاد هنرهای نمایشی نهان در شهرستان گنبدکاووس رونمایی شد.

سعید کاظمیان صاحب امتیاز، مدیرمسئول و سردبیر دوفصلنامه تئاتر معلولین در این آیین، گفت: این دوفصلنامه در دورانی به دنیا آمد که مرگ در پی کرونا همچنان پرسه می زند؛ روزهای شکل گیری اش را به خاطر دارم که آمار 600 مرگ روزانه را می شنیدیم. صبح با وحشت شروع می گردد و شب ها گویی تاریک تر از همواره بود.

وی اضافه کرد: گویی به خصوص در آن برهه زمانی برای دنیا اهمیت نداشت که ما که هستیم، چه می خواهیم و قرار است چه گردد. انگار برایش مهم نبود و نیست که زندگی را بدون کسانی که دوستشان داریم، نمی توانیم ادامه دهیم. خودمان ظاهرا خودمان را جدی گرفتیم! نمی دانم با این وضع هنوز چشیدن طعم یک گیلاس و تماشا دوباره خورشید لطفی دارد؟

سعید کاظمیان ادامه داد: این دوفصلنامه در زمانی شروع می گردد که هنوز هزاران هزار ساعت است که تئاتر در پی پاندمی کرونا در بعضی از نقاط کشور به روی صحنه نرفته و تماشاگر خیال خود را به بازیگر نسپرده است. طاعون نمایشنامه ها این بار با اسمی دیگر برایمان پرده را عوض می نماید، اما این بار اودیپ پیدا نیست که گناه طاعون را به گردن گیرد و همه را نجات دهد.

وی اضافه کرد: این دوفصلنامه در دورانی سپیده می زند که تعداد مجلات نمایش به میزان انگشتان دو دست نمی گردد و از بد روزگار این نشریه تنها فصلی است که به هنرمندان تئاتر معلولین می پردازد که در تمام سال ها در نشریات نمایشی صد برگ هم به آن ها اختصاص داده نشده است.

مدیرمسئول و سردبیر دوفصلنامه ادامه داد: جدا از نشریات، حتی سالن های تئاتر که میعادگاه دموکراسی هستند، آن ها را نادیده گرفته اند، خیابان ها و کوچه ها که بماند. بازی آن ها آماتور و سطحی ارزیابی می گردد، هنرشان برچسب درمانی و کاربردی و آموزشی می گیرد. انگار به باورمان همه چیز به آن ها می چسبد بجز هنرمندی!

کاظمیان اضافه کرد: به راستی کیست که تعریف می نماید هنر چیست و هنرمند کیست؟ آیا بازی های باورپذیر یک سندروم فکری را نمی توان بازیگری دانست؟ یا اجرای یک گروه ناشنوا یا بازی تاثیرگذار یک نابینای مطلق را که چنان در صحنه به درستی حرکت می نماید و روی می چرخاند که جز احترام به بازی هنرمندانه اش چیزی در فکر باقی نمی گذارد.

مدیر آکادمی هنرهای نمایشی نهان ادامه داد: مگر می توان گفت آن کس که با پاهایش نقش بر بوم نقاشی می زند، یا با چشمانی بسته بر دنیا، چنگ بر تار می زند، هنرمند نیست و در حال درمان است؟! یا آن بازیگر ناشنوا خود را چنان در ریتم و موسیقی غرق می نماید که بیاموزیم شنیدن چیست و چگونه است؟، همان طور که بتهوون تحسین برانگیزترین آثارش را در دورانی که گوش به دنیا بست، ساخت.

وی گفت: هنرمندان تئاتر معلولین همانند اودیپ از تقدیری که برایشان رقم زده شده، درگریز بوده و در پی اثبات خویش گریزی نداشته اند. هنر آنها دادن روشنایی به جامعه برای باز کردن چشمانش بر خلاقیت و توانمندی آن ها همپای دیگر شهروندان و هنرمندان است.

وی اضافه کرد: در این دوفصلنامه بر آن هستیم که با موضوع گفت وگو، صدایی باشیم برای شناخت و کشف و ضبط و معرفی آنچه نگاهی مترقیانه و درکی معاصر از هنرمندان این حوزه برایمان فراهم می آورد.

یادآوری می گردد، نگاهی شفاهی به سیر تاریخی تئاترمعلولین در ایران به قلم مجید سرایی، نگاهی به شکل گیری تئاتر معلولین در دنیا و ایران در گفت وگو با دکتر قطب الدین صادقی، گفت وگو با دکتر فاطمه فخری بنیانگذار جشنواره تئاتر معلولین، اولین زن نمایشنامه نویس برای بچه ها ناشنوا، درمانگری تئاتر بر معلولین جسمی - فکری، عناوین بعضی از مطالب نخستین شماره دوفصلنامه تئاتر معلولین است.