افراد نابینا در تشخیص ضربان قلب خود بهتر از افراد بینا هستند
به گزارش وبلاگ نخبگان، یک مطالعه تازه نشان می دهد که افراد نابینا در تشخیص ضربان قلب خود بهتر از افراد بینا هستند که به این نکته اشاره می نماید که نابینایی منجر به خودآگاهی درونی بیشتری از احوالات درون می گردد.
محققان یک پالس اکسیمتر را به 36 فرد نابینا و 36 فرد همسان با سن و جنس با بینایی کامل متصل کردند. در حالی که ضربان قلب هر یک از شرکت نمایندگان با دستگاه میزان گیری می شد، از آن ها نیز خواسته شد تا بدون آنالیز نبض یا دست زدن به بدن خود، ضربان قلب خود را حدس بزنند.
کسی که نمره 1.0 در این ازمون می گرفت دقیقا تعداد ضربان قلبش را درست حدس می زد. معین شد که افراد نابینا میانگین دقت 0.78، در حالی که افراد بینا به طور میانه 0.63 دارند. این هم شاهد دیگری است بر چگونگی تقویت حواس دیگر در افراد دارای اختلال بینایی.
محققان در مقاله منتشر شده خود می نویسند: این امر نشان می دهد که انعطاف پذیری مغز در پی نابینایی منجر به توانایی برتر در حس کردن سیگنال های قلب می گردد که پیامدهایی برای مطالعه آگاهی بدنی و پردازش عاطفی در افراد نابینا دارد.
از نظر فنی، به خودآگاهی درونی اصطلاحا interoception می گویند. یعنی حساسیت به محرک های داخل بدن. تا به حال، معین نبود که چگونه نوروپلاستیسیته در افراد نابینا - یعنی انعطاف پذیری حواس دیگر به خاطر نابینایی - ممکن است بر روی شنود تأثیر بگذارد.
گرچه این در جمعیت کمی اجرا شده، به یک مطلب قابل توجه اشاره می نماید. سطوح شنود نیز با پردازش عاطفی مرتبط است. یعنی اینکه چقدر ما می توانیم احساسات را در خود و دیگران درک کنیم.
سوالی که این مطالعه به آن پاسخ نمی دهد این است که چرا شنود در افراد نابینا بهبود می یابد، اما این چیزی است که می توان در تحقیقات آینده آن را آنالیز کرد. این تیم پیشنهاد می نماید بعلاوه ممکن است افرادی که بینایی ندارند سیگنال های ضربان قلب را از سایر قسمت های بدن به جز قلب دریافت نمایند.
دومینیکا رادزیون، عصب شناس از موسسه کارولینسکا در سوئد، می گوید: ما می دانیم که سیگنال های قلبی و احساسات ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند. یه عنوان مثال، ضربان قلب ما زمانی که می ترسیم، تندتر می گردد. این امکان وجود دارد که حساسیت افزایش یافته افراد نابینا به سیگنال های قلب خود نیز بر تجربیات عاطفی آنها تاثیر بگذارد.
محققان پیشنهاد می نمایند که بخش هایی مانند بخش اینسولای قدامی در مغز از نظر پردازش حس های درونی باید مورد آنالیز بیشتری قرار بگیرند.
این تحقیق در مجله Experimental Psychology: General منتشر شده.
منبع: یک پزشک